ผมได้ให้เล่าเซ้งอยู่ยามตั้งแต่หัวค่ำหากเล่าเซ้งง่วงหรือมีเหตุการณ์ไม่ปกติก็ให้รีบปลุกผมในทันทีผมพยายามหลับเอาแรงแต่ไม่สามารถหลับลงได้หลับตาครั้งใดก๋เห็นภาพสยองของพรานหนุ่มท่อหนึ่งมาหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลาพอดึกเข้าผมก็เริ่มง่วงและหลับไปในที่สุดผมมาตื่นขึ้นเมื่อผมได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือผมรีบเอาไฟฉายส่องไปตามเสียงร้องนั้นและผมก็ได้เห็นภาพที่ตกตลึงมันเป็นเสือตัวใหญ่กำลังคาบพรานเล่าเซ้งหายเข้าไปในความมืดผมยิงลูกซองกู้ชีพไปหลายนัดแต่ว่ามันไม่ได้ผลหลังจากที่เหงาของเสือตนนั้นได้หายไปป่าทั้งป่าก็ได้เงียบอย่างเช่นเคยผมขี้ขาดเกินกว่าจะตามเจ้าลายนั้นไปผมได้ระวังตัวอยู่ตลอดจนถึงเช้าและคิดว่าลักษณะของเล่าเซ้งคงไม่ต่างอะไรกับท่อหนึ่ง
เป็นแน่ตอนนี้ก็เหลือผมคนเดียวแล้วสิผมจะอยู่ต่อไปเพื่อพิสูจน์หรือจะหันหลังกลับไปดีความขี้ขาดเข้าครอบงำจิตใจผมในทันทีโดยไม่ต้องตัดสินใจผมพยายามออกจากป่าดอยผาแดงผมคิดว่าผมเดินมาไกลมากแล้วแต่แท้ที่จริงแล้วผมกลับมาที่เก่าที่เคยค้างกับเล่าเซ้งเมื่อคืนนี้นี่เองผมได้พยายามอยู่สามครั้งก็ไม่สามารถที่จะออกจากป่าได้ผมไม่สงสัยเลยที่เขาว่าป่าอาถรรพ์ป่าแห่งนี้คงไม่ต่างจากที่ที่ผมคิดเอาไว้เป็นแน่ผมคิดว่าตายเป็นตายผมพยายามข่มความกลัวเอาไว้และพักผ่อนให้มากๆเพื่อเตรียมสู้กับเจ้าลาคืนนี้แต่อย่างไรเสียมันคงจะไม่ยอมปล่อยผมเอาไว้แน่ๆ
ผมนั่งรอเวลาจนค่ำกระสุนอาคมมีดหมอเท่าที่มีอยู่ติดตัวมาเพราะว่ามันพอจะป้องกันตัวได้บ้างผมเอาออกมาจากย่ามและนำมาวางไว้ข้างตัวรอจนนาฬิกาบอกเวลาห้าทุ่มผมก็ได้ยินเสียงเท้าเดินเหมือนกับมีใครมุงหน้ามาทางผมไกล้เข้ามาทุกทีผมได้มองอย่างตาไม่กระพริบซึ่งในความมืดนั้นผมก็ยังมองเห็นความสว่างอยู่บ้างากแสงเดือนที่ฉายลงมาทันใดนั่นเองผมเห็นผู้หญิงชาวบ้านป่านางหนึ่งนุงกระโปงสั้นเหนือเข่าเสื้อผ้ากระดุมอกไม่ได้ติดซักเม็ดปล่อยให้อกสั่นเป็นจังวะการเดินของเธอผมสวยยาวถ้าจะสวยเอาการทีเดียวจากนั้นเขาก็ได้เดินเข้ามาพูดกับผมแต่ผมก้ไม่ได้ตอบอะไรไปสักอย่างผมกำลังตะลึงอยู่ว่าป่าลุกอย่างนี้มันจะมีคนมาอาศัยอยู่ได้อย่างไรกันเธอต้องไม่ใช่คนปกติแน่ๆ
และความคิดในหัวผมก็ขึ้นมาทันทีถึงคำพูดของผู้เฒ่าผู้แก่ที่บอกว่าเสือสมิงมันมักจะแปลงร่างมาเป็นคนเป็นญาติพี่น้องที่เรารู้จักหรือเป็นใครก็ได้ที่ทำให้เราตายใจและพอเราลงไปหามันมันก็จะขย้ําเรา
สนับสนุนโดย entaplay